!خوشحالم

خوشحالم

آنقدر که بپرم از بالایی بلند، بلند، بلند

و دستها را بگشایم

و شتاب بگیرم

و چشمها را نبندم از سوزش باد و

لذت ببرم از خورشید و آسمان و سردی هوا

-که تا ثانیه ای دیگر، رویین تن می شوم در برابرش-

و زمین بخورم سفت، سفت، سفت

و چیزی نفهمم اما و چشمهایم را

باز هم نبندم و

گرم شود زیر سرم از یک سرخی زیبا

و همچنان نگاه کنم به آبی بالا

که دیگر تمام نمی شود

شب نمی شود

خورشید جایی نمی رود

!!وه که چه لذتی