سه گانه، دو

مرا با تنت اخته کردی

!لعنت به تو

!لعنت به تو

مرا از من بودنم پایین کشیدی

تنها گذاشتی و دوباره

من، پاره پاره

من شدم

سرافکنده از کره خری که بودم

الاغ بی پالانی که شدم

ای کاش که الاغ

!قاطرم کردی

دیگر نمی تواند سواری دهد

یاد تاختهای برق وار

سم لنگان قاطر بیچاره را

میخ کرده به زمین

نمی تازد

نمی میرد

بودی شده از بودنیهای بی چاره

الاغم

کره خر زیبای سالهای جوانیم

و این همه

اینها همه

همه را با هم

تو کردی

تو که هیچ نبودی

نبوده ای

جز لعنتی که اکنون

من

حواله ات می کنم